Kort aan de teugel of openstellen
Soms heb je als manager de neiging om zaken heel erg onder controle te hebben. Je wilt sturen en niet gestuurd worden.
Daarom ben je duidelijk in wat je wilt en ook waarom. En dat leg je dan uit aan de medewerkers. Desnoods doe je dat keer op keer en maak je er zelfs een terugkerend ritueel van: de maandagmorgen ’even-alle-neuzen-dezelfde-kant-op-bijeenkomst’.
En als de boodschap niet overkomt? Nou, simpel: dan ga je dwingender en nog strakker sturen.
In de ‘Paardenwereld’ werkt dat vaak niet anders, tenminste bij onervaren ruiters. En bij managers die bij Zeyn/HorseDream ineens oog in oog staan met een paard. Zo’n dier is niet alleen heel groot en kijkt je vriendelijk aan, nee ook daarmee kun je communiceren. Des te duidelijker en consistent je ’non-verbaal’ bent én je de juiste signalen uitzendt, des te makkelijker krijg je dan dingen van het paard gedaan. Doe je dat niet, dan gebeurt er niet veel en krijg je feedback als: ’hier snap ik niets van, het is mij niet duidelijk wat je wilt; kortom waarom zou ik met je meewerken?’ Komt dus niet van de plaats, doet precies wat jij niet wilt, enzovoort.
Dan kun je ervoor kiezen om net als in je vaste persoonlijk repertoire letterlijk ‘kort aan de teugel’ te gaan leiden, zeg maar gerust afdwingen…. Dat is niet verstandig want ruim 600 kg paard komt daarvan echt niet in beweging.
Dà t gebeurt pas als je jezelf ‘openstelt’ en durft te laten zien.
De trainers/coaches (ieder met zijn/ haar eigen inbreng en aanpak) van Zeyn/HorseDream helpen je om dit proces bewust door te maken, o.a. met de leiderschapstraining.
Confronterend?
Ja, eigenlijk wel. Heel verhelderend ook, zoals ik persoonlijk heb ervaren.